به گزارش «قدس آنلاین»،  علی دهقان‌کیا، عضو هیئت مدیره بازنشستگان تهران، درباره تنش های به وجود آمده میان قطر و عربستان و ایجاد فرصتی برای حضور ایران در بازارهای این کشور، بیان داشت:
«ایران نخست برای ارسال کالا به قطر اعلام آمادگی کرد ولی به سبب عدم تصمیم گیری مناسب ترکیه جایش را پر کرد».
وی اضافه کرد:
«تولید کننده از رقابت با دیگران خوشحال می شود ولی چون شایسته سالاری نداریم نمی توانیم تولیدات و صادرات مناسبی داشته باشیم. فردی را نداریم که بتواند با مدیریت مناسب کالاها را خوب و به موقع بسته بندی کند. از سوی دیگر به قدری هزینه بر دوش صادر کننده وجود دارد که نمی تواند با دیگران رقابت کند».
دهقان کیا، مشکل دوم تولید و صادرات را وجود هزینه های سربار عنوان کرد و یادآور شد: با وجود این دو مشکل نمی توانیم رقابت کنیم.
این کارشناس اقتصادی تأکید کرد:
«سالانه ۲۵ هزار میلیارد تومان چاق وارد کشور می شود، البته قاچاق گفته می شود ولی واردات رسمی دولتی است که برای خودشان است. به نام قاچاق و به کام آقایان دولتی است. فردی که دست اندرکار نباشد می تواند روزانه هزار تریلی جنس وارد کشور کند؟ آیا این میزان ورود کالا به کشور قاچاق است؟ این به تولید ضربه می زند».
وی در ادامه با یادآوری این نکته که قطر واردات خاصی از کشور ما نداشته است، تصریح داشت:
«اکنون اگر می خواهیم صادرات داشته باشیم باید کالای با کیفیت صادر کنیم تا بتوانیم با قطری ها بلند مدت رابطه تجاری داشته باشیم، کاری نکنیم که آن ها از واردات کالاها و اجناس ایرانی پشیمان شوند».
دهقان کیا، با بیان این که جنس های صادراتی ترکیه در دنیا مطرح می شود، گفت:
«دولت ترکیه امکانات لازم را برای تولید کننده فراهم کرده است ولی در ایران تا فردی بخواهد وارد تولید شود تحت فشار مالیات، ارزش افزوده و… قرار می گیرد».
وی افزود:
«تا زمانی که تولید کننده در کشور به این میزان تحت فشار است امکان ندارد بتوانیم صادرات داشته باشیم. شاید بر روی کاغذ بخواهیم با دیگران صادرات داشته باشیم ولی در عمل چنین چیزی واقعیت ندارد. حتی اگر صادراتی بخواهد در کشور صورت گیرد باید نظر چندین نفر را جلب کرد».
کارشناس مسائل اقتصادی، عامل سقوط و انحلال بیشتر شرکت های ایرانی را طرح هدفمند کردن یارانه ها دانست و اضافه کرد:
«مدیر عامل کارخانه سیمان کرج می گفت پیش از هدفمند کردن یارانه ها، در بخش انرژی ماهیانه ۶۵۰ میلیون تومان پرداخت می کردم ولی پس از هدفمندی یارانه ها این رقم به ۳ میلیارد و ۷۱۰ میلیون تومان رسید. با این شرایط آیا شرکت می تواند تولیدی داشته باشید؟».
وی در خاتمه خاطر نشان کرد:
«جوان ایرانی می تواند پهپاد آمریکایی را بر زمین بنشاند، در زمینه های هسته ای تولیدات موفقیت آمیزی داشته باشد، در هوا و فضا و صنایع دفاعی پیشرفت کند ولی چرا در صنعت داخلی نمی توانیم پیش رویم؟ شاید تصمیم گیری های متعدد دارند یا اربابانشان متعدد هستند».

منبع: استادنیوز